رهبران مبارز

گوشه نشین پنداشتن ائمه (ع) توهّم باطلی است.

مردم خیال می کردند ائمه ی هدی (ع) مردمانِ عالمِ دانشمندِ معصومِ بزرگواری بودند که در گوشه ی خانه نشسته بودند، دشمنها هم حسودی می کردند و نمیگذاشتند اینها درس بگویند، بحث کنند، مسئله بگویند؛ دور خانه ی اینها را محاصره میکردند، و همین طور بود تا مسموم میشدند. این، برداشت بسیار غلطی است؛ در حالی که مسئله این نبود. ائمه ی ما گروه مبارزی بودند، رهبران مبارزی بودند که یک شبکه ی عظیم تبلیغاتی و سیاسی را در سراسر کشور عظیم اسلامی اداره میکردند.

( منبع: کتاب آفتاب در مصاف: ص 10،9)